Artykuł Czytelnika: Polityka prorodzinna wymaga radykalnej zmiany
Po kilu latach obowiązywania programów wspierających rodziny założenia rządu były błędne. Prognozy demograficzne opracowywane przez Główny Urząd Statystyczny jeszcze w 2017r. zakładały stopniowy wzrost wskaźnika dzietności. „Prognoza ludności gmin na lata 2017-2030” zakładała, że w 2020 roku współczynnik dzietności miałby wynosić 1,43 a według opublikowanych danych wyniósł 1,37. To stanowczo za mało byśmy mówili o zapewnieniu bezpieczeństwa demograficznego i prostej zastępowalności pokoleń. Jeśli chcielibyśmy otrzymać satysfakcjonujący nas rezultat współczynnik ten powinien wynieść 2,1.
Jeśli na dane publikowane przez Główny Urząd Statystyczny spojrzeć nieco szerzej to wskaźnik 1,3 nie jest wyjątkowy. W roku 2016 wynosił on 1,35 a najniższy w historii wynoszący 1,22 odnotowano w 2003 roku. Główny Urząd Statystyczny posługuje się także wskaźnikiem przyrostu naturalnego, który definiuje się jako: „Różnica między liczbą urodzeń żywych a liczbą zgonów w danym okresie.” Na styczeń 2022r. wynosił on -4,9 wobec –3,2 w 2020 r. i –0,9 w 2019r. Oczywiście na ten wynik wpłynęła w znaczący sposób pandemia. Jednakże dane z 2019r. i lat wcześniejszych wskazują, że ujemny przyrost towarzyszy nam od lat.
Dane te pokazują, że prosty transfer pieniędzy nie jest rozwiązaniem jeśli nie towarzyszą mu inne wzmacniające bezpieczeństwo rodzin rozwiązania. Nie wystarczy dzisiaj tylko koncentrować się na 500+ czy wyprawkach. Potrzebujemy kompleksowych rozwiązań w zakresie polityki prorodzinnej. Wiemy na przykładzie Łotwy, że można budować politykę prorodzinną, która przyczynia się do zwiększenia bezpieczeństwa demograficznego. Łotwa poprawiła wskaźnik dzietności z 1,22 w 2001r. do 1,7 w 2015r. Łotwa zmierzała do poszerzenia grona osób uprawnionych do zapomóg oraz ujednolicenia zasad przyznawania świadczeń socjalnych, a także wprowadziła rządowy program leczenia niepłodności.
Nie da się jednak osiągnąć lepszych wyników demograficznych gdy polityka państwa koncentruje się na wyniku wyborczym a nie faktycznej wielowymiarowej pomocy. Lewica uważa, że konieczne jest dzisiaj zapewnienie mieszkań i stabilnej pracy dla polskich rodzin. Proponowaliśmy zmiany w polityce mieszkaniowej. Chcemy tanich mieszkań na raty. Konieczne jest utworzenie publicznego przedsiębiorstwa, które w latach 2021-2031 zapewniłoby milion mieszkań na terenach należących do Skarbu Państwa. Koszt najmu nie powinien przekraczać 20 zł za m2 . Państwo nie będzie sprzedawać mieszkań za więcej niż koszty budowy. Mieszkania będzie można kupić na raty z maksymalnym oprocentowaniem 3%.Lewica chce aby rząd zamroził wysokość rat kredytów na poziomie z 1 grudnia 2019r. To konieczne przy podnoszeniu stopy procentowej przez RPP.
Chcemy aby były zapewnione bezpłatne miejsca w żłobku dla każdego dziecka. Państwo musi postawić na szczęście rodziny. Tylko kilkanaście procent dzieci ma gwarancję miejsca w żłobku. Prawo do edukacji i opieki nie zaczyna się w szkole, dlatego Lewica zapewni wszystkim dzieciom w Polsce miejsca w żłobku i przedszkolu. Konieczne jest także wprowadzenie pełnopłatnego i obowiązkowego urlopu dla obojga rodziców w minimalnym wymiarze 12 tygodni. Chcemy aby wzorem innych Państw w Europie In vitro wprowadzona została pełna refundacja leczenia niepłodności metodą in vitro z budżetu państwa lub ze środków NFZ dla wszystkich kobiet.
Bez zmian w polityce prorodzinnej sytuacja w Polsce nie zostanie zmieniona a problemy będą się systematycznie pogłębiać.
